Ημερολόγιο εγκλείστου λόγω Κορωνοιού ΜΕΡΑ 1η

Αγαπητό μου ημερολόγιο.

       Ανοίγω σήμερα αυτό το νέο κεφάλαιο στη ζωή μας καθώς οι καταστάσεις που ζω δεν τις έχω ξαναζήσει. Θα μου πεις ποιος θα ήθελε να ζήσεις πόλεμο, χούντα, φυσικές καταστροφές; Κανείς! Όμως παραδοσιακά ο άνθρωπος τα έχει αντιμετωπίσει και ξέρει τρόπους να τα παλέψει. Αυτού του τύπου την απειλή όμως όπως ο "φίλος" μας ο Κορωνοιός είναι άλλο θέμα. Είναι παγκόσμιο. Αγγίζει κάθε χώρα του πλανήτη, κάθε άνθρωπο αυτού του πλανήτη. Γιατί ξαφνικά μέσα σε τρεις μήνες γίναμε όλοι ένας πλανήτης. Μία χώρα . Ένας μεγάλος ασθενής.
    Δε θα ήθελα να μακρηγορήσω πάνω σ' αυτό το θέμα αν και είναι "ειδικότητά" μου. Λόγω κιόλας της "εργασίας από το σπίτι" δεν έχω και πολύ χρόνο για πολλά πολλά. Όμως:
   Από σήμερα και επίσημα είμαστε σε Πανελλήνια καραντίνα η οποία όμως ισχύει και σχεδόν για ένα δισεκατομύριο  ανθρώπους στο Μεγάλο μας σπίτι. Τι σημαίνει αυτό; Θα το βλέπουμε σιγά σιγά και προοδευτικά.
23/03/2020 22:08

    Η μέρα έχει περάσει. Η βροχή δεν μας επέτρεψε να σκεφτόμαστε ήλιους και λιακάδες και αυτό ήταν σημαντικό . Όμως θα έρθουν και οι ήλιοι θα έρθουν και οι Πασχαλιές και μείς θα ψέλνουμε μέσα από τα σπίτια μας το Χριστός Ανέστη και θα δοξάζουμε τους ήρωες μεθαύριο της Επαναστάσεως του 21 βλέποντας τον Παπαφλέσσα από την τηλεόραση... Για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου ούτε λόγος...
#Menoumespiti δε λέω αλλά εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ένα reset της ζωής μας.... Πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια ώστε να διατηρήσουμε ότι πάμε να χάσουμε...
    Είχαμε ένα πρόγραμμα . Πρωί μεσημέρι βράδυ, δύσκολο πρόγραμμα όσοι είχαμε την τύχη να δουλεύουμε. Παροπονιόμασταν κιόλας πως ήταν βαρύ. Δουλειά το πρωί, δραστηριότητες των παιδιών το βράδυ , ξανά δουλειά το βράδυ... Πολλές φορές η τηλεόραση ή κάποια σειρά για όσους μπορούσαν σε κανένα δικτυακό Τηλεοπτικό δίκτυο μας ... ξεκούραζε... Τώρα γιατί να δούμε αφού "ξεκουραζόμαστε" όλη την ημέρα.
   Έτσι και ανοίξεις την τηλεόραση θα ακούς στατιστικά για τον Κορωνογιό και την Κορωνοκόρη και περιμένεις μήπως η έξοδος που έκανες την ταδε στιγμή για να πάρεις το τάδε φάρμακο στο τάδε φαρμακείο ή μαγαζάκι ή supermarket σε κληροδότησε με το υπερφυσικό μαμούνι που θέλει να φάει όλον τον κόσμο. Και συ να κάνεις το σταυρό σου - ναι - πρέπει να τον κάνεις! - για να μην είσαι μέσα σε κάποια λίστα, να προστατέψεις τη μάνα σου τον πατέρα σου ... ρε έσένα τον ίδιο !
    Και κείνοι; κείνοι που δεν έχουν τηλεόραση; κείνη που δεν έχουν σπίτι να "φυλακιστούν"; Εκείνοι που βρίσκονται μέσα στα μικρόβια ήδη κάθε μέρα; Εκείνες οι θολές φιγούρες που πιάνουν θέσεις έξω από τα κλεισμένα πια φημισμένα μαγαζιά. Εκείνες που προσπαθείς να μην τα δει το παιδί σου και ντραπείς για την γκρίνια που κάνεις επειδή θα είσαι φυλακισμένος στον καναπέ σου. Εκείνοι τι να κάνουν;
     Τι να κάνουν άραγε εκείνοι που τώρα αυτοί τη στιγμή φυλάνε βάρδια σε ένα νοσοκομείο αναφοράς; Και τρέμουν μην φύγει από το χέρι τους κάποιο... "κρούσμα" ενώ προσπαθούσαν όλο το υπόλοιπο διάστημα να τον διατηρήσουν στη ζωή; Τι να πουν και κείνοι που φυλάνε αυτούς που θα συνεχίσουν να κάνουν πάρτι γιατί δε φοβούνται εκείνους που θα αψηφήσουν τα καλέσματα της νέας νέας εποχής - δεν είναι ορθογραφικό λάθος.
    Θα δούμε και στρατό στους δρόμους. Θα δούμε τα μέτρα να γίνονται σκληρότερα όταν θα "πιάσουμε" την Ιταλία. Αλλά δε θα είναι αυτό το θέμα το θέμα είναι ότι αλλάζουμε... Είναι ο Μάης του  68 αναποδα είναι το 1930, το 1967 το 2008 το 1917 πάρτε ότι θέλετε . Το τείχος του Βερολίνου έπεσε για να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κοινότητα . Όλοι μαζί λίγο πολλοί στρεφόμαστε προς μια παγκόσμια ζωή έναν πλανήτη με έναν πλανητάρχη και κάποιους να τον σιγοντάρουν .
   Καποιοι τρελοί κάποτε μας έλεγαν για το ότι η φύση εκδικείται, ο Θεός εκδικείται και τώρα το βλέπουμε να γίνεται πραγματικότητα και μεις από απλοί θεατές μιας σειράς όπως οι δώδεκα πίθηκοι , ή το one hundred και λοιπές παρόμοιες ταινίες γινόμαστε πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι στην ταινία που σκηνοθετεί ο Κορωνοβάιρους! Ιερά και ανίερα όντα λέγανε πως κάτι πλησιάζει κάτι θα γίνει κάποια στιγμή και μεις δεν μπορούσαμε να το διανοηθούμε - ειδικά εμείς της "Δύσης" γιατί πάντα περνάγαμε καλύτερα από τους άλλους αφού τα ... "βρήκαμε" μεταξύ μας. Είχαμε σταματήσει και τις εσωτερικές μας έριδες μόνο κάτι Μνημόνια επιβάλλονταν σε μικρές χώρες όπως η Ελλαδίτσα για να κάνουμε τα πειράματά μας... και τωρα παρουσιάζεται το .... Ευρωομόλογο του ενός τρις από τη Γερμανία!
    Χαρήκαμε που πέρασε η κρίση και "βλέπαμε" μπροστά μας την Ανάπτυξη.... Όμως μια πεταλούδα μπορεί να χτυπήσει τα ... φτερά της στην Κίνα .... και να φέρει άλλα πράγματα, δεινά. Και τώρα βρισκόμαστε σε ένα μυθιστόρημα του Ασίμωφ που εμφανίζεται μαζί με το "Εγώ το Ρομπότ" -το γνωστό του μυθιστόρημα- μέσα σε ένα απομονωμένο δωμάτιο να παραγγέλνουμε και να μας τα φέρνουν στο σπίτι, να κάνουμε γυμναστική μέσα, ή ακόμα χειρότερα ... σε ένα άλλο δωμάτιο ΜΕΘ να περιμένουμε το τέλος μας για ένα ... ζουζούνι !
    Πολλά λες και ασυνάρτητα θα μου πείτε. Να στε καλά . Και που θέλω να καταλήξω; Όπως γράφω για μένα σήμερα είναι η πρώτη μέρα. Πρώτη μέρα που με υποχρεώνουν να κάτσω σπίτι μου, που δε μου το λένε "ευγενικά", μου το λένε με νόμο. Μπορεί πριν να το έκανα μόνος μου μπορεί να μην το έκανα ή να δημιουργούσα τις δικές μου διαβαθμίσεις "ασφάλειας" αλλά από σήμερα ο γύψος μας δένει όλους. Θέλω να αντέξω. Θέλω να ξέρω ότι θα έχω όλα μου τα αγαπημένα πρόσωπα όπως τα ξέρω. Το εύχομαι και για τους άλλους , για όλο τον κόσμο... Για όλον τον κόσμο Μένω σπίτι, για το καινουριο... για έναν νέο Μάη του 20 πια όπου όλα θα έχουν περάσει σαν εφιάλτης και θα ζούμε όλοι ... καλύτερα και ... σωστότερα.