Η Καθημερινότητα....

Μου λένε καμιά φορά να γράψω για να εκφραστώ και να θίξω θέματα καθημερινά αν θέλω να στηρίξω τη σελίδα μου. Δεν είναι αυτός ο σκοπός της σελίδας μου. Ο σκοπός της σελίδας μου είναι να ξεσπάσω χωρίς να επιζητήσω το Like. Να φωνάξω χωρίς να είναι απαραίτητο να με ακούσουν. Να διαμαρτυρηθώ έστω και ότιδήποτε πω πέσει στον κενό. Όλα όμως αυτά δεν είναι απαραίτητο να τα κάνω για να τα κάνω. Αυτή είναι και η ελευθερία ενός blog Που δεν το διαβάζει κανένας. βρίσκεται εκεί για να υπάρχει κι ας μην το διαβάζει κάποιος. Εκεί που γράφει για τη γλάστρα και τον καιρό μπορεί να γράψει για το πως συμπεριφέρεται ο καλός ο γείτονας. Εκεί που γράφει για το δεντράκι στο χώρο εργασίας μπορεί να αναφερθεί στα επεισόδια στη Γαλλία και στα κίτρινα γιλέκα. Εκεί που όλα πάνε χάλια... ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο ΑΛΣΟΣ ΒΕΙΚΟΥ φέρνει την προσωπική γαλήνη στο συγγραφέα και σέ κείνον που τα διαβάζει όποιος βρεθεί. Δεν υπάρχουν χρώματα, δεν υπάρχουν κόμματα δεν υπάρχει γραμμή ... Και αυτό είναι το ωραίο. Ο μόνος που μας παρακολουθεί είναι ο μεγάλος GOOGLE έτσι κι αλλιώς αλλά αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ακόμα και στο έβερεστ να πας... Καλό Μήνα, Καλή μέρα Καλή εβδομάδα!